Na een carrière als architect en ontwerper van design-meubelen trok Vasco terug naar het familiedomein in de Lima-vallei. In deze opvallend koele subregio van de Vinho Verde is Loureiro van oudsher de meest aangeplante druif. Meestal worden er frisse, maar vooral zeer aromatische wijnen mee geproduceerd. Vasco had de ambitie om de relatief eenvoudige stijl van die wijnen te overstijgen en ging op zoek naar een Loureiro-expressie met meer diepgang.
Hij koos in de wijngaard voor een biodynamische aanpak. In de kelder bewandelt hij twee uiteenlopende paden. Enerzijds is er de moderne, strak vorm gegeven kelder die recent gebouwd werd. Daar worden wijnen gevinifieerd met gebruik van hedendaagse hulpmiddelen zoals vibrerende sorteertafels en inoxtanks met temperatuurcontrole. In de middeleeuwse kelder onder de historische quinta daarentegen werd de moderniteit volledig buiten gehouden. Hier is letterlijk ‘no electricity’ zoals de labels op de flessen het zeggen. De wijnen, met de naam Phaunus, worden hier gemaakt in terracotta amforen.
Met zowel de meer conventionele Aphros-cuvees als met Phaunus weet Vasco de Loureiro naar een ongezien niveau te tillen.