PRODUCENTEN

Gerações da Talha

Al 2000 jaar wordt in de omgeving van Vidigueira, diep in de Zuidelijke Alentejo, wijn in amforen gemaakt, nog exact zoals de Romeinen het destijds voordeden. Lange tijd bleven de wijnen onder de radar omdat ze niet gebotteld maar lokaal geconsumeerd werden. Daar bracht Teresa Caeiro recent verandering in.

Naar nieuwe horizonten

Teresa vond in 2019 de tijd gekomen om haar kleine dorpje Villa de Frades te verbinden met de wereld en zo de traditie die haar van generatie op generatie was doorgegeven te vrijwaren. Tot dan werd de wijn die jaar na jaar in de familiekelder tot stand kwam verkocht aan de mensen van de omliggende dorpen. De wijnen werden niet gebotteld, maar in kannen afgetapt rechtstreeks uit de amforen en korte tijd daarna gedronken.

Moderne wijnmakers die we jaren geleden bevroegen over de traditie van amforenwijn (of vinho de talha zoals ze het in Alentejo noemen) deden er smalend over. Ze deden het af als eenvoudige wijn die niet kon bewaard worden. Achteraf bekeken, hadden ze gelijk: de wijn kon niet bewaren omdat hij op enkele maanden tijd werd opgedronken.

De traditie wou dat de oogst eind augustus werd binnen gehaald, snel vergistte in de amforen en al op 11 november, op het feest van de heilige Antonius, werd aangeboord.

In de daarop volgende maanden werd de wijn dan gedronken en als ergens in het voorjaar de amforen in het dorp leeg waren, was het wachten tot november;

Maar omdat nieuwe generaties al decennia lang wegtrekken uit de relatief arme en afgelegen regio vond Teresa Caeiro het tijd om haar afzetmarkt te verbreden. Ze besloot voor het eerst de wijnen te bottelen en de wereld te laten kennismaken met de wondere wereld van vinho de talha.

En zo blijken de beste talha-wijnen ineens verre van eenvoudig te zijn. Ze hebben een heel eigen, herkenbaar karakter en lijken bovendien behoorlijk wat bewaarpotentieel te tonen.

In de geest van de tijd

Dat die wijnen ons net nu bereiken, kan geen toeval zijn. Ze passen perfect in de geest van de tijd want dit zijn zeer natuurlijk gemaakte wijnen. Een hele beweging wijnmakers vandaag grijpt terug naar deze werkwijze van weleer als antwoord op een uit de hand gelopen rationalisering in de wijnwereld.

Bij de productie van vinho de talha wordt enkel bij de botteling beroep gedaan op moderne hulpmiddelen. De druiven worden traditioneel lichtjes gekneusd om dan mét schillen en een flink deel van de steeltjes in de amfoor te belanden. Die natuurlijke omgeving van gebakken klei, om de paar jaar waterdicht gemaakt met een mengeling van hars, bijenwas en olijfolie, blijkt heel efficiënt te zijn om druivensap in wijn om te zetten. De amforen zijn nauwelijks gevuld of de natuurlijke gistcellen schieten in actie en ze doen hun werk ook veel sneller dan in moderne inox-cuves. De mens komt hier enkel tussen om dagelijks de koek van schillen die komt bovendrijven onder te dompelen zodat er geen infectie van bacteriën mogelijk is.

Eens de gisting voltooid, zakken de schillen samen met de gistresten naar de bodem van de amfoor. Daar beschermen ze de wijn tegen oxidatie waardoor het niet nodig is om de amforen af te sluitnen.

Pas als men beslist om een wijn langer dan 9 maanden in een amfoor te laten rijpen, wordt de wijn bovenaan afgedekt met een laagje olijfolie.

En die koek van schillen vervult tot slot een belangrijke rol als filter. De amforen worden immers afgetapt via een opening onderaan die wordt afgedicht met een kurk. Als het tijd is om de wijn af te tappen, wordt een houten kraantje in de kurk geslagen. Het sap wordt zo op natuurlijke wijze gefilterd en geklaard door de dikke koek van schillen en steeltjes.

Pas dan wordt er beroep gedaan op een inox-tank om eventueel de wijn van meerdere amforen te blenden of nog even te laten rusten voor de botteling. Bij de botteling wordt een kleine hoeveelheid sulfiet toegevoegd. De behoefte aan deze anti-oxidant is echter heel beperkt omdat de wijn, anders dan bij moderne technieken, weerstand tegen zuurstof opbouwde in de amfoor.

ONZE GERAçOES SELECTIE